زندگی همش هم تلخ نیست...

درسته که همه لحظات زندگی شیرین نیست ولی همش هم تلخ نیست...

گاهی وقتا فقط یه اتفاق کوچیک یا نه یه حس کوچیک می تونه چنان شادی رو تو دلت بکاره و چنان این شادی تو دلت قیلی ویلی را بندازه که خودت هم باورت نشه به اون درجه از شادی رسیدی....

درسته که من هر وقت غمگین‌ترم نویسنده خوبی میشم ولی واقعا انصاف نیست اینجا پر از غمهای من باشه چرا که می‌دونم شادی‌هایی هم تو زندگیم هست... شادی‌هایی رو که حسشون می‌کنم وقتی جایی نشستم که اصلا یه روز باورم نمی‌شد.... وقتی دارم حرفهایی رو در جایگاهی می‌زنم که اصلا یه روز باورم نمی‌شد....

درسته که من یه جاهایی کم آوردم و یا به هر صورت اونجوری نشده که باید می‌شد ....ولی خوشحالم و خدا رو شاکر که به من منطق و غیر غریزی بودن، فکر کردن و عمل کردن رو داده....من حالا این ثروت‌ةای بزرگ رو دارم و خدا رو شاکرم....

خدایا ممنونم

پ.ن: امروز یه روز خوب بود ...روزی که نمونه ‌اش رو فقط تو اسفند 85 و تو اون سالن زیرزمین مرکز فناوری‌های رشد تجربه کردم ولی این بار در سالنی بزرگتر، مجلل‌تر و پر از آدمهایی که می‌دونم اگر نه همشون که خیلیهاشون آدمای بزرگی بودن.

پ.ن. تعزٌ من تشاء و تذلٌ من تشاء...