روز معلم بود...باز هم...
کس خاصی نبود که به عنوان معلم خاص ازش قدردانی کنم....
البته نه اینکه نبود هاااا...
چرا بود...
خیلی هم بود....
من عمیقا به جمله‌ای که بالای وبلاگ نوشتم اعتقاد دارم ...می خوام اینجا از همه کسایی که خواسته یا ناخواسته تو زندگی معلمم بودن تشکر کنم
همه کسایی که بهم خوبی کردن ولی من درسش رو گرفتم...
کسایی که بهم رسما درس دادند و من حتی درس زندگی هم ازشون گرفتم...
کسایی که دشمنم شدند ولی من فقط به چشم یه معلم بهشون نگاه کردم...
کسایی که خوب نبودن ولی همین خوب نبودنشون هم به من یاد داد که هیچوقت مثل اونا نباشم...
به همه ... به همه اونایی که شاید الان تو ذهنم نسبت به چندتایی شون دید خوبی نداشته باشم ولی بازم ازشون ممنونم....
ممنونم که با حرکات و رفتار عمدی شون ناخواسته بزرگترین درسا رو به من دادن...
.
.
در نهایت اینکه...
چند ماهه اخیر با وجود روحیات نامناسبی که داشتم بهترین معلما و دوستای من...دوستای وبلاگی‌ام بودن بنابراین دوست دارم اینجا از اونا هم قدردانی کنم و این روز و هفته رو بهشون تبریک بگم... دوستتون دارم .
ممنونم دوستای خوبم
یعنی الآن ونوس جان ، از منم تشکر ول دادی؟؟؟؟
دمت گرم.
یه ارغوان خودشیفته ! :دی
بله پس چی...
البته شما که خودتون یه پا استادین و تشکر مخصوص لازم دارین....
ایول........................ مرسی!
یه ارغوان از خود متشکر :دی
خواهش میکنم....
سلام ونوس جان
مرسی بابت این همه محبت (البته ما شاگردیم همیشه)
بوس
خواهش میکنم عزیزم
شما استادین....خودتون خبر ندارین
اصولا با من که نبودی؟
به هر حال اگرم با من بودی
ما چاکریم
کاری نکردیم
(فک کنم من جز کسایی بودم که خوب نبودم و خوب نبودنم بهت یاد داد که هیچوقت مثه من نباشی)
منم ازت ممنونم
چرا...اتفاقا با شما بودم دوست عزیز...
خواهش میکنم...